Όταν οι ρόγες χορεύουν

Δεν υπάρχει τίποτα ωραιότερο από μια ωραία, καστανή, πεταχτή ρόγα !

Να την βλέπεις, ρε παιδί μου, και να ξέρεις πως πάνω της μπορείς να κρεμάσεις σακάκι! Πως αν την στρίψεις θα πιάσεις ραδιοσταθμό στα Fm! Να μην είναι τεράστια, σαν αυγό μελάτο που σιγοψήνεται στο μάτι, αλλά ούτε και μυτερή σαν πυραμίδα. Βασικά, να έχει καλές αναλογίες ! Και καλό χαρακτηρα. Αν γίνεται. Διότι τις σήμερον, που να βρεις ρόγα από σπίτι. Πήρανε τα μυαλά τους αέρα, πάνε και αυτές στον γιατρό, περνάνε πάνω τους ένα κρίκο, ένα σκουλαρίκι, κι' όποιον πάρει ο χάρος ! Τι ωραία αν είχα εδώ τώρα μια τέτοια ρόγα να την δάγκωνα...

Πήγα γυμναστήριο σήμερα. Είχε μια γκόμενα που ανέβαινε σκάλες, τούρλα ο κώλος, αντένες οι ρόγες ! Ήθελα να' ξερα τι σκεφτόταν. Διότι να έβλεπε telemarketing από την οθόνη μπροστά της, αποκλείεται ! Παρένθεση: Τσαντίζομαι διότι οι Κυπραίοι ακόμη και στο γυμναστήριο δείχνουν τον νου τους. Στην Αγγλία τόσα χρόνια, ξεμεροβραδιαζόμουν πάνω στα όργανα, μόνο πασιέντζες δεν έριχνα, και ο Άγγλος στεκόταν εκεί σούζα, μούγκα, κύριος! Περίμενε υπομονετικά την σειρά του. Ο Κυπραίος έμαθε το 'superset' και πριν προλάβεις να απλώσεις την πετσέτα σού ρίχνει ένα: "Ρε φίλε, να κάνουμε μαζί;" και δεν ξέρεις τι να του πρωτό-σούρεις. Χέσε μας γιε μου ! Τωρά έκατσα ! Να περιμένεις ! Σιγά μην του πω έτσι βέβαια...Χάσκω, βουλώνω κι' εγώ και κάνουμε εναλλάξ. Και σιχαίνομαι και τους ιδρώτες του...

Τι ωραία να είχα μια ρόγα εδώ τώρα να έπαιζα...!

Σήμερα έμαθα πως πέρασα με 'Α' τις εξετάσεις των Ισπανικών μου. Λαμπρά! Δεν βρέθηκε μισό πλάσμα να ενθουσιαστεί με το κατόρθωμα μου μέσα σ' αυτό το σπίτι. Και προσωπικά, μετά από τόσα ανεπιθύμητα πτυχία, για μένα το δίπλωμα ισπανικών είναι το πιο σπουδαίο. Το μοναδικό που στόχευσα μόνος μου, το μοναδικό που απέκτησα μόνος μου και το ευχαριστήθηκα με παιδική χαρά ! Με λαχτάρα. Αχ και να είχα τώρα δυο βυζιά να εξασκήσω την ισπανική. Και ας είχαν ρόγες-πιρόγες...

Θυμάμαι μια φορά που πήγαμε θάλασσα το 2000, και εκεί που χαζολογούσαμε με τον Άρη, τη Λυδία και μια άλλη φίλη μου, ήρθε ένα κύμα - ο Ποσειδώνας το έστειλε - και τσουπ ! Της έβγαλε το ένα βυζί έξω απ' το μπικίνι της. Το είδα. Χάρηκα πολύ βέβαια! Πότε θα το ξαναβλέπαμε άλλωστε; Καστανή, πεταχτή ρόγα, αλλά όχι σε ωραίο μέγεθος. Αμελητέα ποσότις. Τέλος πάντων, το θέμα είναι, πως αντιδράς εκείνη τη στιγμή;

α) Να το υποδείξεις στην φίλη σου, διότι πάνω απ' όλα είσαι σωστός φίλος και δεν είναι σωστό να βλέπει όλο το sunrise το βυζί της.
β) Σιωπάς και συνδυάζεις το τερπνόν μετά του ωφελίμου, ώσπου να το πάρει η ίδια χαμπάρι και να σε πει μαλάκα που δεν της το υπέδειξες τόση ώρα.
γ) Δεν κοιτάς. (Καλά, καλυτερα να φας χαστούκι και βρισίδι !)

Εγώ βασικά έκανα το 'Δ'. "Όλα τα παραπάνω" μαζεμένα. Θεϊκή στιγμή! Με μάτια που κοίταζαν, αλλά ΔΕΝ κοίταζαν, με τον δείχτη του χεριού μου προς την αποκάλυψη και στόμα ανοιχτό σαν χάνος... Δεν θυμάμαι τι ακολούθησε. Πάντως, δεν την έγλειψα...

Καληνύχτα