Δεν Μου Λείπει Τίποτα!

 

Με τον γιο:

Είμαι μαζί του και τον επιβλέπω καθώς κάνει το μπάνιο του.

Σαπουνίζεται και ταυτόχρονα μου λέει:

«Όποιος ζει το 2050 θα είναι πολύ τυχερός. Ξέρεις γιατί, παπά; Επειδή τότε θα ανακαλυφθούν κάτι φάρμακα που όποιος τα πίνει θα ζει για πάντα».

Βάζει σαμπουάν και τρίβει το κεφάλι του. Εγώ δεν συμμετέχω στη συζήτηση.

Συνεχίζει:

«Εσύ, παπά, πόσων χρονών θα είσαι το 2050;»

(Σιωπά για να κάνει τη μαθηματική πράξη).

«45 συν 25 ίσον…70; Ναι, 70!» (Γουρλώνει τα μάτια του. Σιωπά. Δεν του αρέσει το άθροισμα, μάλλον του φάνηκε μεγάλος ο αριθμός).

«Εντάξει δεν θα είσαι και τόσο γέρος. Υπάρχουν γέροι που δεν φαίνονται γέροι. Αν ήσουν 80 θα ήσουν πολύ γέρος, θα ήσουν έτσι (σκύβει και παριστάνει τον γέροντα που τρέμει). Αλλά στα 70 θα είσαι εντάξει».

Προσπαθεί να μου χρυσώσει το χάπι. Το σκέφτεται λίγο, αντιλαμβάνεται ότι δεν σώζεται, και αποφαίνεται:

«Τουλάχιστον δεν θα πεθάνεις!»

Και όπως είναι πασαλειμμένος με σαπουνιές ολόκληρος μέσα στο μπάνιο με αρπάζει και με αγκαλιάζει! Με έκανε χάλια! 🥲🥲

 

Με την κόρη:

Ξαπλώνουμε στο κρεβάτι και κάνουμε αγκαλιές, γαργαλητά και τα τοιαύτα. Ξαφνικά μου αρπάζει το κεφάλι με τα δυο της χέρια, με κοιτάζει κατάματα και μου λέει:

«Όταν μεγαλώσω θα σε παντρευτώ!»

«Δεν γίνεται να με παντρευτείς!»

«Γιατί;» Το αναφωνεί λες και γκρεμίζεται ο κόσμος.

«Γιατί τα κοριτσάκια δεν παντρεύονται τον παπά τους, πρέπει να βρεις κάποιον άλλον, της ηλικίας σου!»

Σκέφτεται λίγο με ύφος «πού να βρίσκουμε τώρα άλλον», και μου λέει:

«Τον Μιχαήλ από το σχολείο;»

Ποιος είναι ο Μιχαήλ; Πρώτη φορά μου τον αναφέρει. Όποιος και να ‘ναι αυτός, τον λυπάμαι από τώρα.

«Ναι, ας πούμε τον Μιχαήλ, αν τον αγαπάς…»

«Δεν τον θέλω! Εγώ εσένα θέλω!»

Δεν γίνεται, Βαγγελιώ μου, της εξηγώ περαιτέρω. Το ξανασκέφτεται λίγο και μου δηλώνει ορθά κοφτά:

«Μα εσύ είσαι ο πιο όμορφος άντρας του κόσμου!»

🤯🤩🥰

Αχ! Ούτε η μάνα μου, ούτε η γυναίκα μου δεν μου έχουν πει ποτέ τέτοια λόγια!

Αλλά…

Από τρελό κι από μικρό μαθαίνεις την αλήθεια! 😂😂😍😍❤️

 

Γράφω τα πιο πάνω για να τα ανακαλώ όποτε γκρινιάζω για τη μίζερη ζωή μου και να μου υπενθυμίζω ότι όχι μόνο δεν μου λείπει τίποτα, αλλά αντιθέτως έχω και τα πάντα!