Τρίτη, Φεβρουαρίου 19, 2013

Πού Πας Ξυπόλυτος στα Δωδεκάρια;!


Να σου πω την αλήθεια δεν έχω πολλά κέφια να σχολιάσω τα της Γιουροβίζιον που είδα χθες βράδυ, γιατί τα είπα όλα στο τουίτερ. Και δεν τα είπα μόνο εγώ, τα είπαν σχεδόν όλοι στο τουίτερ. Χθες συνειδητοποίησα ότι, σκέφτεσαι μια εξυπνακίστικη σαχλαμάρα και την γράφεις στο τουίτερ, νιώθεις σπουδαίος και τρανός που την είπες και ύστερα βλέπεις στο timeline άλλους 100 που είπαν το ίδιο πράγμα και νιώθεις πολύ κοινός θνητός. Γι αυτό σήμερα δεν θα πω πολλά.

Χάρηκα όμως, επειδή χθες είδα καλή τηλεόραση μετά από πολύ καιρό. Έχουμε να δούμε τέτοια από το 2009. Ο Θεός που φώτισε τον Καλημέρη να δώσει στο MAD Tv τη διοργάνωση και επιτέλους απολαύσαμε ένα θέαμα της προκοπής. Με έξυπνα κείμενα από τον Καπουτζίδη, γρήγορη ροή, με σεβασμό προς την ιστορία του διαγωνισμού και χωρίς να διαρκέσει 100 ώρες σαν το ανυπόφορο dancing που κάθε Κυριακή διαρκούσε περισσότερο και από τελετή έναρξης ολυμπιάδας. Το κατά ευχαριστήθηκα! Δύο πράγματα θα πω: Η στιγμή της Βίκυ Λέανδρος ήταν το αποκορύφωμα της βραδιάς. Και η Βανδή πολύ μέτρια στην παρουσίαση, αν και αξίζει συγχαρητήρια καθότι παρουσιάζει πολύ καλύτερα από ό, τι τραγουδά.

Χθες βράδυ, όταν είδα τα τραγούδια στημένα μου άρεσε πιο πολύ η Ηλιάδη (δώστε μπούτι στον λαό) παρά οι Κόζα Μόστρα. Εξακολουθώ να πιστεύω ότι οι τελευταίοι εκτός από τζερτζελέ δεν προσφέρουν τίποτε άλλο επάνω στη σκηνή και η Γιουροβίζιον έχει απομακρυνθεί από αυτή την τάση τραγουδιών από τα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας. Δες τους τελευταίους πέντε νικητές και θα καταλάβεις τι εννοώ. Άρχισε ευτυχώς και πάλι να μετρά το τραγούδι και όχι τόσο η πρωτοτυπία. Επιστρέφουμε σε πιο φεστιβαλικά στιλ γενικώς.

Αυτό βέβαια δεν δικαιολογεί το άκρως φεστιβαλικό δικό μας τραγούδι, που μπορεί να έχει συμπαθητικό ρεφρέν και να το αγκαλιάζει όμορφα η φωνή της Ολυμπίου, παρόλα αυτά είναι τόσο άχρωμο, άοσμο και άγευστο που δεν θα το θυμάται κανείς ως το τέλος της νύχτας. Ο Γιωργαλλής είχε μια καλή στιγμή το 1996 άλλα έκτοτε πέρασαν και τόσα χρόνια και ουδεμία πρόοδος σημειώθηκε στο στιλ του, τον δε στιχουργό εκτός του ότι έγραψε γλυκανάλατους στίχους σε βαθμό εμετού, τον θεωρώ και γρουσούζη αφού την Ιερουσαλήμ του 1999 δεν την ξέχασε κανένας. «Αν με θυμάσαι γίνε αστέρι φωτεινό». Θεέ και Κύριε, τι έμπνευση! Το "Φεγγάρι καλοκαιρινό" από το 1981 και το "Μοιάζουμε σαν δυο στάλες βροχής" από το '85 ακούγονται τόσο προχώ ξαφνικά.  

Γενικότερα το ΡΙΚ δίνει την εντύπωση ότι συμμετέχει απλά για να συμμετέχει και αυτό το κάνει τόσο απροκάλυπτα που προκαλεί εκνευρισμό στους φανς. Καμία σχέση με πέρσι που έδινε την εντύπωση ότι θέλει να παρουσιάσει μια Κύπρο μάχιμη και υπολογίσιμη. Άμα είναι να πληρώνουμε για να «γεμίζουμε» το πρόγραμμα καλύτερα να μην συμμετέχουμε και να γινόμαστε ρεζίλι. Το «μέτριο» δεν αρκεί για τις μικρές χώρες. Εδώ κοτζάμ Ήβη πέρσι που ήταν φαβορί και κατέληξε 16η. Τι προσδοκίες να έχουμε για φέτος; Να παρακαλάμε να μας αφήσουν να βγούμε στη σκηνή;

Το ΡΙΚ πρέπει να παραδειγματιστεί από την ΕΡΤ και να δώσει σε ιδιωτικό κανάλι τον διαγωνισμό μπας και δούμε άσπρη μέρα. Δεν γίνεται να πηγαίνουμε σας τους φτωχούς συγγενείς, σαν τους πρόσφυγες. (Αυτά δεν γίνονταν ούτε το ’81, θα γίνονται το ’13;) Θα παραδώσει το ΡΙΚ έτσι εύκολα το πιο δυνατό χαρτί του; Ε, μα και που το κρατά είδαμε και πώς το αξιοποιεί. Μια φορά, εγώ την Ολυμπίου λυπάμαι. Την παράτησε ο Χατζηγιάννης, αν δεν γίνει κάποιο θαύμα στο Μάλμε για να τονώσει (όπου τονώσει βάλε ‘νεκραναστήσει’) λίγο την καριέρα της, την βλέπω από χρόνου να διδάσκει πιάνο στα μωρά της γειτονιάς της.

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

φίλε συμφωνώ απολυτα σε όλα όσα είπες, και για αυτό που είπες με τους νικητές εγώ θα πρoτιμούσα να πάει το angel. για το δικό μας ατυχής οι επιλογή των δημιουργών, αφού θα μπορούσαμε να επιλέξουμε για δημιουργό τον παπαδόπουλο, θεοφάνους, χγιάννη, χριστοφόρου, ή γιατί όχι απο ελλαδα που έχει τόσους καταξιωμένους, το περσινό ξένοι ήταν οι δημιουργοί γιατί φέτος δεν προτειναμε σε ελλαδίτη αν δεν μας έκατσαν οι ντόπιοι???
κωνσταντινος

Unknown είπε...

sumfono kali epilogh tou mad na to diarganosi... dinoun theama sto lao...kai oxi sxoliki parastasi se mall.... teleies oi diaskeues.... apoluth diva i leandros... to tragoudi pou kerdise to poio piasariko apo ola...alla sthn eurovision anarotiemai an mpei sto teliko. tis kuprou fobamai pos den tha ta kataferei... meta apo thn Hbh Adamoy me to dynamiko lala pate me auto..ontos ageusto kai flat

Ανώνυμος είπε...

το αγκαλιάζει όμορφα η φωνή της Ολυμπίου~??
akousame to idio tragoudi? OIME

Ανώνυμος είπε...

Επιτέλους έφθασε η μέρα που θα διαχωρήσω λίγο τη θέση μου από τη δική σου (αφού πάντα με εκφράζεις απόλυτα) και έχω κι εγώ να προσθέσω κάτι βρε αδερφέ.

Λοιπόν,

1. Η Βανδή ήταν αίσχος στην παρουσίαση. Έβλεπε το autoque με γρουλωμένα μάτια, κάτι που έδειχνε πόσο άγχος είχε. Εμφανησιακά ήταν ακόμα χειρότερα τα αποτελέσματα. Για να μην πω ότι έχασα το μέτρημα στο πόσες φορές δάγκωνε συνεχώς τα χείλη της με τσαχπινιά. Κυρά μου δεν κάνεις video clip για τραγούδι σου, Παρουσίαση κάνεις. Ανα τακτά χρονικά διαστήματα θυμόταν ότι δεν έχει χείλη και τα σούφρωνε προς τα έξω για να δείχνουν πιο σαρκώδη.

2. Η Αγγελική Ηλιάδη καθώς και το τραγούδι και η εμφάνισή της ήταν για τα πανηγύρια ή καλύτερα για το Φεστιβάλ Γάλακτος. Τουρκοτσιφτετελογυφτικο.

3. Προσωπικά μου άρεσε πάρα πολύ το πρώτο τραγούδι"One last Kiss", το οποίο θεωρώ ότι απείχε έτη φωτός από τα υπόλοιπα.

4. Το τραγούδι που τελικά επιλέγη δε με κάλυψε καθόλου. Άσε που εκνεύρισαν οι σκοτσέζικες φούστες. Θέλεις να βάλεις μπαγλαμά κουκλίτσα μου, ρίξε και μία φουστανέλα, αυτά τα μπασταρδεμένα δεν αρέσουν σε κανένα.

5. Το τραγούδι της Κύπρου είναι άχρωμο, άοσμο και άγευστο, σε σημείο εκνευριστικό μάλιστα, το ίδιο και η ερμηνεύτριά του. Και για να σου λύσω την απορία Κρις μου ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΝΑ ΤΟ ΔΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΤΕΛΙΚΟ. Ευτυχώς.

Αυτά τα λίγα
Ευχαριστώ
ΚΑΛΛΙΠΑΤΕΙΡΑ

Dreamer είπε...

εισαι σιουρος οτι θελεις να δεις να διοργανωνει βραδια Γιουροβιζιον το Σιγμα ας πουμε;;; Εν λαλω οτι το αποτελεσμα θα ειναι υποδιεστερο του ΡΙΚ αλλα δαμεσα γενικα με την καλη ζωντανη τηλεοραση εν το εχουμε καθολου! (με τα μαγνητοσκοπημενα οφειλω να ομολογησω οτι γινονται βηματα προς τα μπροστα)